Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7013 Esas 2022/1266 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30.12.2016 tarih ve 2014/156 E. - 2016/578 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 10.07.2020 tarih ve 2019/240 E. - 2020/614 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, 17.10.2012 tarih ve 2012/87564 sayı ile işlem gören “smart TAB” marka başvurusunun MarKHK m. 7/1-b ve 7/1-c uyarınca kısmen reddedildiğini, TAB markasının yoğun ve yaygın reklam ve tanıtımlarla kısa sürede birçok ülkede tanınmış hale geldiğini, müvekkilinin markasının tescil tarihinden önce kullanılması ve tescile konu mallar veya hizmetlerle ilgili olarak bu kullanım sonucunda ayırt edici nitelik kazanmasının söz konusu olduğunu, Tab markasının tanınmış ve Vodafone ile özdeşleşmiş bir marka haline geldiğini ileri sürerek TPMK YİDK’nın 25.02.2014 tarih ve 2014-M-2904 sayılı kararının iptali ile davacı şirket adına 17.10.2012 tarih ve 2012/87564 sayı ile işlem gören “smarttab” marka başvurusunun redde konu tüm sınıflar için kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 2012/87564 sayılı SMART TAB ibareli başvuru ile 2012/01937 sayılı önceki SMARTTAB ibareli başvurunun MarKHK m. 7/1-b anlamında ayırt edilemeyecek derecede benzer olması nedeniyle markalardaki ortak 09. sınıfın 4, 5, 7, 8, 9, 11, 12, 13, 14 alt sınıfları ile anotlar/katotlar açısından mal çıkarmanın uygun olduğu, "smart Tab"ın başvuru tarihi olan 17.10.2012 itibarıyla MarKHK m. 7/1-c anlamında “09. Sınıfın 2. alt sınıfı” kapsamındaki mallar ile “35. sınıfın 06. alt sınıfı kapsamında, 09. Sınıfın 2. alt sınıfındaki malların perakendeciliği”, hizmeti açısından tasviri olduğu, Smarttab’ın ne başvuru tarihi 17.10.2012 ne de YİDK kararı tarihi 25.02.2014 itibarıyla kullanım yoluyla da Vodafone’dan bağımsız biçimde ayırt edicilik iktisap etmediği, TPMK YİDK’nın 2014-M–2904 sayılı kararının iptali koşullarının oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davacının 2012/87564 sayılı "SMART TAB" ibareli başvurusu ile 2012/01937 sayılı önceki "SMARTTAB" ibareli başvurunun MarKHK m. 7/1-b anlamında ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu, "smart Tab" ibaresinin 556 sayılı KHK'nın 7/1-c maddesi anlamında “09. Sınıfın 2. alt sınıfı” kapsamındaki mallar ile “35. sınıfın 06. alt sınıfı kapsamında, 09. Sınıfın 2. alt sınıfındaki malların perakendeciliği”, hizmeti açısından tasviri olduğu, dava konusu başvurunun kullanım yoluyla da ayırt edicilik iktisap etmediği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 24/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.