MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f, 52/2, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
TCK"nın 204/1, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanığın nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın bir şekilde ele geçirdiği çalıntı çeki sahte olarak adına ciro ettiği ve katılana harici otomobil alışverişi karşılığı verdiği iddia edilen olayda;
Bilirkişi raporunda; 3. ciranta konumundaki adı altındaki imzanın sanığa ait olmadığının belirtilmesi, sanığın inkarı ve katılanla akraba olduğunu ve hatta katılanın kardeşine bu olaydan önce bir araç kredisi kullanımında bankada kefil olduğunu savunması, olayda katılanın sanıkla daha önceden tanışmadığını beyan ettiği gibi, aralarındaki harici araç alışverişinin ne şekilde olduğu hususunda net olarak bilgi vermemiş olması karşısında; sanığın savunmasında belirttiği akrabalığın ve kefil olunan kredinin detaylıca sanığa, katılana ve katılanın kardeşine sorularak tespit edilmesi, ayrıca olaya konu sahte çek karşılığı harici araç alışverişine dair katılanda herhangi bir belge, sözleşme olup olmadığının araştırılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de; nitelikli dolandırıcılık suçu bakımından sanık hakkında hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, sanığın suça konu eylemden elde ettiği menfaatin 1290 TL olduğu, dolayısıyla adli para cezasının da bu miktara uygun şekilde “129 gün” olarak tespiti yerine, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının elde edilen menfaat miktarının üzerinde olacak şekilde “150 gün” olarak tayin edilmesi suretiyle fazla adli para cezası tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.