Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/5221 Esas 2022/1255 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Antalya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 04.10.2018 tarih ve 2017/11 E- 2018/606 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 12.12.2019 tarih ve 2019/639 E. - 2019/2360 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 22.02.2022 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı şirketten ...plakalı Hyundai marka Tucson 1.6 tipi 2016 model araç satın aldığını, aracı aldıktan sonra geri park işlemlerinde aracın kendisini kilitlediğini, şanzımanının ısındığı ikazını verdiğini, aracın 15 dakika hareket ettirilemediğini, bu nedenle aracın iki defa davacı şirketçe davalının servisine götürüldüğünü, üçüncü defa aynı arızanın çıkması üzerine aracı tekrar servise götürdüğünü, serviste aracın tam otomatik olmadığının, yarı otomatik olduğunun ve bu tür arızalar çıkarabileceğinin söylendiğini, davacı şirketçe davalıya Antalya 6. Noterliği tarafından ihtarname gönderildiğini ve araçtaki arızanın giderilmesi veya aracın arızasız misliyle değiştirilmesinin istendiğini, davalının ihtarnameye olumsuz yanıt verdiğini iddia ederek dava konusu aracın arızasının giderilmesi veya aynı nitelikte yenisiyle değiştirilmesi, olmadığı takdirde belirsiz alacak davası olarak aracın dava tarihindeki rayiç bedelinin, tescil ve sigorta masraflarıyla birlikte ihtarname tarihi olan 22.12.2016 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davanın haksız olduğunu, dava konusu araçta bir hata olmadığını, araç hakkında arıza kaydının olmadığını, aracın DCT şanzımanlı olduğunu, bu tür şanzımanlarda uzun süre kavrama halinde ısınma nedeniyle ekranda uyarı çıktığını, sıcaklığa bağlı olarak da kavramaları korumak için aracın kendisini kilitlediğini, aracın çalışması sırasında vites geçişlerinde dinamik sesler gelebileceğini, aracın şanzımanının sert bir şanzıman olduğunu, geçişlerin sert ve hissedilebilir olduğunu, davacının aracı satın alırken bu özellikleri bilerek aldığını, ayıp ihbarının süresinde yapılmadığını, davacının basiretli bir işadamı gibi davranmak zorunda olduğunu, davanın sadece bayiye açılmasının doğru olmadığını, satıcının, ithalatçının ve üretinin de sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi’nce, dava konusu araçta gizli veya açık bir imalat hatasının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce, uyuşmazlığın, dava konusu aracın gizli ayıp nedeniyle değiştirilmesi gerekip gerekmediği, aracın dava sırasında satılması nedeniyle davanın konusuz kalıp kalmadığı noktalarında toplandığı, davanın, gizli ayıp nedeniyle aracın ayıptan ari misliyle değiştirilmesi istemine ilişkin olduğu, bilirkişiler ..., ... ve ... tarafından hazırlanan 24.05.2018 tarihli raporda, araç kullanırken ekranda çıkan ikazın arıza olarak nitelendirilmesinin doğru olmadığı, aracın 12 kez 100 metrelik yokuşu çıktıktan sonra, toplam 1200 metre çıkış yaptıktan sonra ısınma uyarısı verdiği, aracın şanzımanının DCT şanzıman olduğu, çok kısa sürede araçtan faydalanmayı olumsuz etkileyecek şekilde devre dışı kalmadığı, araçta ve şanzımanda üretim hatası bulunmadığının bildirildiği, hükme esas alınmaya değer görülen bilirkişi raporuna göre, araçta üretim hatası bulunmadığının anlaşıldığı, bu sebeple davacı vekilinin aracın gizli ayıplı olduğu yönündeki istinaf sebebinin yerinde görülmediği, davacı vekilinin, dava sırasında aracın satıldığını, davanın konusunun kalmadığını istinaf sebebi olarak ileri sürdüğü, TBK'nın 227. maddesinde hakimin satış bedelinden indirim yapma hakkı düzenlendiğinden, dava konusu aracın satılması halinde dahi davanın konusuz kaldığından söz edilemeyeceği, davacı vekilinin bu husustaki istinaf sebebinin yerinde görülmediği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak, davalıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 24/02/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

Dava konusu araç, yargılama sırasında davacı tarafından üçüncü bir kişiye devredilmiştir.
HMK’nın 125/2. maddesine göre davanın açılmasından sonra, dava konusu davacı tarafından devredilecek olursa, devralmış olan kişi, görülmekte olan davada davacı yerine geçer ve dava kaldığı yerden devam eder. Diğer bütün usul hükümlerinde olduğu gibi kanunun bu hükmü de emredici olup aksinin uygulanması mümkün değildir.
Somut uyuşmazlıkta da davacı, yargılama sırasında dava konusu aracı üçüncü bir kişiye devretmiştir. Kişinin dava hakkı, asıl hakka bağlıdır ve asıl haktan bağımsız olarak kullanılamaz. Yargıtay’ın yerleşik kararlarında da görüleceği üzere, dava konusunun devredilmesiyle birlikte o alacağa yönelik dava hakkı da devredilmiş olur. Başka bir ifadeyle dava konusunun devredilmesiyle devredenin dava konusu hak üzerinde tasarruf yetkisi kalmaz. Dava konusu aracı (alacağı) devreden davacı, işbu davadaki taraf sıfatını kaybeder.
Bu durumda mahkemece, dava konusu aracı devreden davacının bildirimi ve gerekli gider avansını yatırması üzerine aracı devralan üçüncü kişiye durumu ihtar edip onunla davaya devam edilmesi, üçüncü kişinin davayı takip etmemesi halinde ise dava konusu aracı devreden davacı açısından sıfat yokluğundan davanın reddine, dava konusu aracı devralıp davayı takip etmeyen üçüncü şahıs yönünden ise davalının da davayı takip etmemesi durumunda, HMK’nın 150. maddesi uyarınca dosyanın işlemden kaldırılmasına karar verilerek üç ay içinde yenilenmemesi halinde de davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerektiği kanaatinde olduğumdan sayın çoğunluğun aksi yöndeki onama görüşüne katılmıyorum.


DAVACI
80,70 TL O.H.
54,40 TL P.H.
26,30 TL Kalan



...Y. N.B.Y.