Esas No: 2019/2301
Karar No: 2022/13399
Karar Tarihi: 27.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2301 Esas 2022/13399 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan beraat kararı verilmiştir. Ancak, 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Sonrasında 7394 sayılı kanunun değişikliklerine uygun olarak 213 sayılı kanunun 359. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi göz önünde bulundurularak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle sanığın temyiz talepleri yerinde görülmüş ve hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 7394 sayılı kanunun 4 ve 5. maddeleri: vergi suçlarına ilişkin cezaların artırılması ve yapılandırma düzenlemeleri
- 213 sayılı kanunun 359. maddesi: vergi usul kanunu hükümleri uyarınca sahte fatura düzenleme suçu
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi: aynı suçun sürekli olarak işlenmesi durumunda cezanın artırılması.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
A) Sanık hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
B) Sanık hakkında “2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
