Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2096 Esas 2022/1221 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 5. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 05.11.2015 gün ve 2015/368 - 2015/370 sayılı kararı onayan Daire'nin 07.12.2020 gün ve 2020/2579 - 2020/5717 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalı arasında yapılan 20/03/2012 tarihli taşınmaz satış sözleşmesi ile davacının ... İli, ...İlçesi, ... Mahallesi, 11650 Ada, 2 Parsel, F36B23 CID pafta numaralı, 223/64427 Arsa paylı, ... Blok, ... Kat, 62 No'lu mağaza niteliğindeki taşınmazı 545.000,00 TL bedelle vekaletname ile satın aldığını, davacının dava konusu taşınmazın gerçek değerinin 545.000,00 TL değil en fazla 50.000,00 TL edeceğini, 7 Kasım 2013 tarihinde Eskidji tarafından yapılan Gayrimenkul müzayedesi "Samsun Lovelet AVM Mağazaları açık arttırması-Online Katalog" ile öğrendiğini, yapılan sözleşmenin nevi şahsına münhasır bir sözleşme olmakla mülkiyet hakkı vermiş gibi görünüp sözleşme konusu taşınmazda davacının bir tasarruf yetkisi bulunmadığını, davacının taşınmazı kendisi kullanamadığını, üçüncü kişiler ile kira sözleşmesi yapamadığını, sözleşmenin karmaşık kurallar içeren hukukla uğraşan insanların bile zor anlayacağı türden bir sözleşme olduğunu, pazarlamacılar aracılığı ile yapılan bir sözleşme olduğundan davacının deneyimsizliğinin ve düşüncesizliğinin varlığının kabul edilmesi gerektiğini belirterek, belirsiz alacak davalarının kabulüne, BK. m. 28 gereğince edimler arası orantısızlıktan doğan 50.000.- TL alacağın fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile akdin kurulduğu 20.03.2012 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, BK'nın 28/2 maddesi gereğince davanın açılması için bir yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılamaya göre, taraflar arasında düzenlenen protokolün 20.03.2012 tarihinde düzenlendiği, BK'nın 28. maddesi gereğince bu tarihten itibaren hak düşürücü sürenin akdin düzenlendiği tarihten itibaren bir yıl olduğu, bu sürenin 20.03.2013 tarihinde sona erdiği, davacının gabin iddiasına dayalı açılan bu davanın hak düşürücü süre içinde açılmadığı gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 24/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.