Esas No: 2021/1632
Karar No: 2022/1217
Karar Tarihi: 24.02.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1632 Esas 2022/1217 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, davalı tarafından başlatılan icra takibinde bulunan bonolarda kefil olmadıkları iddiasıyla 195.000 TL'nin tahsili talep edilmiştir. Mahkeme, %40'lık kısmın kötüniyet tazminatı olduğuna karar vererek davalıdan alarak davacıya verilmesine hükmetmiştir. Dava konusu olan bölümün kesinleştiği gerekçesiyle verilen kararın temyizi üzerine Dairemizce onanmasının ardından davalı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur. Davalı vekilinin karar düzeltme isteği reddedilmiştir ve bakiye karar düzeltme harcı ve para cezası Hazine'ye gelir kaydedilmesine karar verilmiştir. Kararda, HUMK 440. ve 442. maddeleri açıklanmıştır.
Kanun maddelerinin açıklaması:
- HUMK 440. madde: Karar düzeltme talep edilebileceği durumları belirler.
- HUMK 442. madde: Karar düzeltme talebinin reddedilebileceği durumları belirler ve karar düzeltme harcı ve para cezası hakkında bilgi verir. Ayrıca, 3506 sayılı yasa ile değiştirilmiş 442/3. madde de bu açıklamaları doğrular nit
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 06.12.2018 gün ve 2018/777 - 2018/1436 sayılı kararı onayan Daire'nin 11.11.2020 gün ve 2020/3465 - 2020/4948 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından başlatılan icra takibine konu 10 adet bonodan 4 adedinde kefil sıfatı ile isim ve imzası bulunmadığını ileri sürerek, toplam 195.000.-TL bedelli bonolar nedeni ile müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine ve davalı aleyhine kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, mahkememizin 07/05/2015 tarih 2014/123 Esas 2015/494 karar sayılı ilamının menfi tespite ilişkin bölümü kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, dava konusu bonoların % 40 tekabül eden 78.000,00 TL kötü niyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, dair verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 24/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
