MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme

Sanık hakkında ""defter, kayıt ve belgeleri gizleme"" suçundan açılan kamu davasında, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.11.1999 tarihli ve 1999/11-273/288 sayılı kararında açıklandığı üzere, defter ve belgelerin çalındığı- kaybolduğu-bulunmadığı ileri sürülerek ibrazından kaçınılması hâlinde VUK"nin 139. maddesinde yazılı durumların ve usulüne uygun tebligatın aranmasına gerek bulunmaması ve defter ile belgeleri saklama sorumluluğunun mükellef sanığa ait olması karşısında; sanığın, defter ve belgelerini muhasebecisi ... tarafından kendisine teslim edilmemesi nedeniyle ibraz edemediğini savunmasına karşın; ..."ün tanık sıfatıyla alınan beyanları ve sunduğu ... 3. Noterliğine ait 25.11.2013 tarih ve 35625 yevmiye numaralı ihtarname ile 05.12.2013 tarihli ... SMMMO başlıklı tutanak örnekleri incelendiğinde, ..."ün sanığın defter ve belgelerini teslim almaması üzerine 25.11.2013 tarihinde noter aracılığıyla ihtarname gönderdiği ve son olarak sanık tarafından teslim alınmayınca defter ve belgeleri 05.12.2013 tarihinde ... SMMO"ya teslim ettiği anlaşıldığından, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarih ve 2008/250-13 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK’nin 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan, zarar kavramının kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu, defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçunda anılan maddenin aradığı anlamda somut bir zarardan söz edilemeyeceği dikkate alındığında; engel adli sicil kaydı bulunmayan ve takdiri indirim uygulanan sanık hakkında, kamu zararının giderilmediğinden bahisle yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi yasaya aykırı,
2)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.