Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/11478 Esas 2016/2057 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2015/11478 E.  ,  2016/2057 K.
"İçtihat Metni"

KARAR
Hakaret suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/1 (2 defa) ve 62/1 (2 defa), maddeleri gereğince iki kez 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Torbalı 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/210 esas, 2014/586 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından yasa yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 19.12.2014 gün ve 401729 sayılı istem yazısıyla, Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında: “Dosya kapsamına göre, sanık hakkında hakaret suçunu zincirleme şekilde işlediğinden bahisle iddianame tanzim edildiği, ancak sanığa hakaret suçundan dolayı ayrı ayrı cezaya hükmedildiği, iddianamede talep edilen cezadan farklı bir cezaya hükmedilmesi durumunda sanığa 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 226/3.maddesi gereğince ek savunma için süre vermesi ve bu sürede sanığın ek savunması alındıktan sonra karar verilmesi gerekirken savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5271 sayılı CMK’nın “Suçun niteliğinin değişmesi” başlıklı 226. maddesinde;
1) Sanık, suçun hukukî niteliğinin değişmesinden önce haber verilip de savunmasını yapabilecek bir hâlde bulundurulmadıkça, iddianamede kanunî unsurları gösterilen suçun değindiği kanun hükmünden başkasıyla mahkûm edilemez.
2) Cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hâller, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıktığında aynı hüküm uygulanır.
3) Ek savunma verilmesini gerektiren hâllerde istem üzerine sanığa ek savunmasını hazırlaması için süre verilir.
4) Yukarıdaki fıkralarda yazılı bildirimler, varsa müdafie yapılır. Müdafii sanığa tanınan haklardan onun gibi yararlanır” düzenlemelerine yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2012 gün ve 13/125-236 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığın ceza yargılamasındaki en önemli haklarından biri yargılamanın her aşamasında göz önünde bulundurulması gereken savunma hakkıdır. Anayasa ve uluslararası sözleşmelerle güvence altına alınmış olan bu hakkın, herhangi bir nedenle sınırlandırılması olanaklı değildir. Nitekim 1412 sayılı CMUK’nın 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 308/8. maddesine göre de savunma hakkının kısıtlanması mutlak bozma nedenlerindendir.
Maddenin açık düzenlemesinden de anlaşılacağı üzere, iddianamede gösterilen eylemin hukuki niteliğinin değişmesi ya da cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hallerin ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkması halinde, anılan maddenin birinci fıkrası uyarınca sanık veya müdafiine ek savunma hakkı verilmesi gerekmektedir.
İnceleme konusu somut olayda; Torbalı Cumhuriyet Başsavcılığının 05.03.2014 tarihli iddianamesiyle, sanık ... hakkında mağdurlar ... ile ...’a karşı hakaret suçunu zincirleme şekilde işlediğine ilişkin dava açılmasına karşın, 03.07.2014 tarihli hükümde, sanık ...’a ek savunma hakkı vermeksizin mağdurlar ... ve ...’a karşı işlediği hakaret suçlarından ayrı ayrı mahkumiyetine karar vermesi hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Hakaret suçundan sanık ... hakkında Torbalı 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/210 esas, 2014/586 sayılı kararının, CMK’nın 309. maddesi uyarınca kanun yararına BOZULMASINA,
2- Aynı Kanun maddesinin 4-b fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, 08.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.