MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki genel kurul kararının iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatif yönetim kurulunun 07.09.1999 tarihli kararı ile ortaklıktan çıkarıldığını, Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 1999/277 Esas sayılı dava dosyasında çıkarma kararının iptaline ilişkin verilen kararın 19.03.2002 tarihinde kesinleştiğini, çıkarma kararından sonra müvekkilinin yolcu taşımasına izin verilmediğini, girişimlerin olumsuz sonuçlanması nedeniyle mahkeme kararının icra takibi sonucu 10.07.2006 tarihinde infaz edildiğini, müvekkilinin 07.09.1999 - 10.07.2006 tarihleri arasında çalıştırılmaması nedeniyle zararının oluştuğunu ileri sürerek, şimdilik 10.000,00 TL nin temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 04.03.2009 tarihli ıslah dilekçesi ile tazminat istemini 19.818,05 TL"sına yükseltmiştir.
Davalı vekili, motorlu taşıtlarla yolcu taşımaya ilişkin usul ve esasların belirlenme yetkisinin ihraç kararından sonraki yasal düzenlemelerle Belediye Başkanlığı ve Ulaştırma Bakanlığı"na verildiğini, yolcu taşınması için gerekli izinler alınmadan ihraç kararının iptal edilmesinin yalnız başına davacının çalıştırılması için yeterli olmadığını, zarar ile müvekkilinin eylemi arasında illiyet bağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı kooperatifin ortağı olan davacıya 07.09.1999 tarihinde ortaklıktan çıkarıldığı, çıkarma kararının mahkeme kararıyla iptal edildiği, ancak kesinleşen karar rağmen davacının yolcu taşımasına izin verilmediği, kararın icra dairesince 10.07.2006 tarihinde infazından sonra davacının yolcu taşımasına izin verildiği, davacının 07.09.1999 ile 10.07.2006 tarihleri arasında yolcu taşıyamaması nedeniyle maddi zararının oluştuğu gerekçesiyle BK"nun 42. maddesi dikkate alınarak 12.799.54 TL"nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, hakkındaki ihraç kararını iptal ettiren kooperatif ortağının, davalı ... kooperatifine ait hatta çalıştırılmaması nedeniyle uğradığını iddia ettiği zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece görüşüne başvurulan bilirkişi taşıma konusunda uzman olmadığı gibi, raporu da karar vermeye yeterli değildir.
Davacının, ihraç kararının iptaline ilişkin kararın kesinleşme tarihi olan 19.03.2002 tarihinden ihtar tarihi olan 12.05.2005 tarihleri arasında aracının çalıştırılması konusunda davalıdan herhangi bir istemde bulunmamış olması üzerinde durulmadığı gibi, aracın tazminat istemine konu dönem içinde hiç çalıştırılmadığı varsayılarak rapor düzenlenmiştir. Oysa, davalı kooperatifin ortağı olan davacının aracının kooperatifçe çalıştırılmaması durumunda, başka bir işte de çalışmayarak gelir elde etmemesi hayatın olağan akışına uygun değildir. O halde mahkemece, konusunda uzman bilirkişi kurulundan, davalı kooperatifin kayıtları üzerinde de bilirkişi incelemesi yapılarak, davacı ile aynı hatta çalışan bir ortağın ortalama kazancının belirlenmesi, belirlenen miktardan masraf ve amortisman giderlerinin düşülmesi, davacının bu süre içinde başka bir işte çalışarak elde etmesi muhtemel gelirlerin göz önüne alınması, 19.03.2002-12.05.2005 tarihleri arasında çalışma konusunda istemde bulunmadığı hususunun da değerlendirilmesi, yapılacak inceleme ve araştırma sonucunda gelirin somut verilerle belirlenememesi halinde Borçlar Kanunun 42. vd. maddelerinden yararlanılarak davacının gerçek zararının belirlenmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayalı yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 20.09.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.