Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7520 Esas 2020/1641 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7520
Karar No: 2020/1641
Karar Tarihi: 02.03.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7520 Esas 2020/1641 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, apartman girişinde katılan mağdureyi çekerek zorla yanağından öpmesi şeklindeki fiziksel temas içeren eylemiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Hükümde, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak verdiği iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın sarkıntılık düzeyinde kaldığını ve sonuç ceza miktarının belirlenmesinde alt sınırdan temel cezanın göz önünde bulundurulduğunu vurgulayarak hükmün onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2018/7520 E. , 2020/1641 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü.
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Tüm dosya kapsamına göre olay günü sanığın, apartman girişinde katılan mağdureyi cinsel amaçla kendisine çekerek zorla yanağından öpmesi şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının değişmediği gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisi ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.