Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3562 Esas 2022/1333 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 18.09.2018 gün ve 2018/401 - 2018/714 sayılı kararı düzeltilerek onayan Daire'nin 18.12.2020 gün ve 2020/3280 - 2020/5965 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde, 04.03.2021 tarihli mahkemenin ek kararına ise temyiz isteminde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı tarafından davacılar hakkında takip konusu yapılan 700.000 USD bedelli çek nedeniyle davacıların davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın reddine ve asıl alacak üzerinden hesaplanacak %40 oranındaki tazminatın davalıdan tahsiline dair verilen asıl kararın ve hüküm fıkrasının (2) numaralı bendinin tavzihen düzeltilmesine dair verilen ek kararın davacı vekilince temyizi üzerine, Dairemizce, tavzih kararının kaldırılmasına ve asıl kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Davacı vekili bu kez Dairemiz ilamına karşı karar düzeltme isteminde ve mahkemece verilen 04.03.2021 tarihli ek karara karşı ise temyiz isteminde bulunmuştur.
1-) Davacılar vekilinin, daha önce verilen ihtiyati tedbir sebebiyle alınan teminatın azaltılması talebinde bulunduğu, mahkemece 19.02.2021 tarihinde verilen ara kararla bu talebin kabulüne karar verildiği, anılan karara karşı davalı vekilince yapılan itiraz üzerine ise mahkemece, 04.03.2021 tarihli ara kararla davalının itirazın kabulüne karar verilip, önceki ara karardan rücu edildiği anlaşılmaktadır. Davacılar vekili, 04.03.2021 tarihli ara karara karşı temyize başvurmuşsa da gerekçeleri Dairemizin 14/05/2018 gün, 2018/2004 Esas-2018/3548 Karar sayılı ilamında ayrıntılı olarak açıklandığı üzere ihtiyati tedbirin değişen durum ve koşullara uyarlanmasına ilişkin ara kararlara karşı tek başına kanun yoluna başvurulması mümkün olmayıp, bu tür ara kararlar ancak esas hükümle birlikte temyiz edilebilir. Somut olayda, esas hükme ilişkin temyiz incelenmesi Dairemizin 18.12.2020 gün, 2020/3280 Esas - 2020/5965 Karar sayılı ilamıyla yapılmış olup hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiş, temyize konu ara karar ise temyiz incelemesi sona erdikten sonra 04.03.2021 tarihinde verilmiştir. Bu itibarla, davacı vekilinin ara karara yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-) Davacılar vekilinin, karar düzeltme isteminin incelenmesine gelince, dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin mahkemenin 04.03.2021 tarihli ara kararına ilişkin temyiz isteminin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacılardan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, ödedikleri karar düzeltme harcının istekleri halinde karar düzeltme isteyen davacılara iadesine, 28/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.