Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6654 Esas 2016/11852 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 179/2, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
15/07/2013 tarih, 2013/653 - 2013/873 sayılı ilk hüküm ile mala zarar verme suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilip, anılan kararın, mahalli Cumhuriyet savcısınca yapılan temyiz isteminin kapsamı dışında kalmasından dolayı, Dairemizin 05/11/2015 tarih, 2015/2293 - 2015/16931 sayılı ilamında, sadece trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu açısından incelemede bulunulması karşısında; 15/07/2013 tarih, 2013/653 - 2013/873 sayılı ilk hükümde mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve 16/02/2016 tarih, 2016/11 - 2016/122 sayılı ikinci hükümde aynı suçtan tesis edilen kararın hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 16/02/2016 tarihli duruşmada, Dairemizin 05/11/2015 tarih, 2015/2293 - 2015/16931 sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde, lehe hüküm talebi bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 62 ve 52/4. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağına dair olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
2- Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan sanık hakkında tayin edilen 1 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.