20. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/9803 Karar No: 2015/3190
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/9803 Esas 2015/3190 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2014/9803 E. , 2015/3190 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı 01.02.2013 tarihli dava dilekçesi ile,... Mahallesi 259 parsel sayılı taşınmazda 1956 yılında yapılmış evi bulunduğunu, arsa vasfındaki bu taşınmazın 6831 sayılı Orman Kanunu"nun 2/B maddesi hükümlerinde belirtilen orman niteliğini tam olarak kaybetmiş konut alanı olduğunu, taşınmazının bulunduğu 259 parselin,1289 ada ile bir çok parsele bölündüğünü ve bunların 2/B alanı olarak tescil edildiğini ancak kendi taşınmazının tescil edilmediğini, 22.12.2012 tarihli dilekçe ile Orman İşletme Müdürlüğü"ne başvurarak taşınmaza 2/B maddesi uygulaması yapılmasını talep ettiğini, ancak; söz konusu parselin tamamının ... Bakanlığına İlköğretim Okulu için 1975 yılında izin verildiğini, 2/B çalışmalarının tamamlandığı ve parselin orman sınırı dışına çıkarılmasının mümkün olmadığının bildirildiğini, hak kaybına uğramamak için 259 parsel sayılı taşınmazın davacı kullanımında olan bölümünün 6831 sayılı Orman Kanunu 2/B kapsamında olduğunun tesbitine karar verilmesi istemiyle dava açmıştır. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, orman sınırı içinde kalan taşınmazın, 2/B uygulaması ile orman sınırları dışına çıkarılarak, 2/B alanında kaldığının tesbitine ilişkindir. Dava konusu taşınmazın bulunduğu yerde 11.08.1972 tarihinde 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre kesinleşen orman kadastrosu, 03.05.1988 tarihinde yapılıp kesinleşen 3302 sayılı Kanunun 2/B uygulaması bulunmaktadır. İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve davacı tarafından İdareyi 2/B işlemi yapmaya zorlayıcı nitelikte dava açılamayacağı gözetilerek hüküm kurulduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 16.04.2015 günü oy birliği ile karar verildi.