Hırsızlık - Konut dukunulmazlığını ihlal - Mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/292 Esas 2015/398 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/292
Karar No: 2015/398
Karar Tarihi: 07.04.2015

Hırsızlık - Konut dukunulmazlığını ihlal - Mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/292 Esas 2015/398 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme suçlarından Mahkum edilmiştir. Ancak, mahkumiyet hükümleri kesin olan adli para cezası (3,000 TL'ye kadar) sanığa verilmiştir ve 2,000 TL adli para cezası temyiz edilemez olduğundan, bu suçla ilgili hüküm reddedilmiştir. Diğer suçlama olan hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet hükmü ise incelenmiştir. Sanığın suçu işlediği tarih itibarıyla 12 yıllık zamanaşımı süresi dolmuş olmasından dolayı hüküm bozulmuş ve dava zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanun maddeleri: 6217/26, 5320/ek 2. madde, 5237/TCK 142/1-b, 116/1, 66/1-e, 67/4, 1412/317, 322.

17. Ceza Dairesi 2015/292 E. , 2015/398 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Konut dukunulmazlığını ihlal, Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ..."nun temyiz talebinin tebliğnameye aykrı olarak REDDİNE,
II-Sanı hakkında hırsızlık ve Konut Dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince,
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b.,116/1. maddesindeki suçların gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının, suç tarihi olan 26.09.2002 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz nedenleri ve tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 07.04.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.