Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8176 Esas 2020/991 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8176
Karar No: 2020/991

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8176 Esas 2020/991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesinin 166/1 gereği taraflar arasındaki boşanma davasında, davacı kadının talebi doğrultusunda boşanmaya ve velayetin anneye verilmesine karar verilmiştir. Ayrıca baba ve çocuk arasında kişisel ilişki kurulması, ortak çocuk lehine tedbir ve iştirak nafakası ödenmesi, davacı kadın lehine tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminata hükmedilmiştir. Davalı erkek kusur belirlemesi, tazminatlar, tedbir ve yoksulluk nafakaları yönünden istinaf etmiş ancak istinaf başvurusu reddedilmiştir. Bunun üzerine davalı erkek temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, delillere ve kanuna uygun hükmedildiği göz önünde bulundurularak davacı kadın yoksulluk nafakası talep etmemişken hükmedilmiş olması usul ve kanuna aykırı bulunmuş ve bozulmuştur. Ortak çocuk lehine hükmedilen tedbir ve iştirak nafakalarına yönelik temyiz dilekçesi ise reddedilmiştir. Kararda, HMK m. 26 gereğince talepten fazlaya hükmedilemeyeceği hususu belirtilmiştir. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu madde 166/1, Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 26

2. Hukuk Dairesi 2019/8176 E. , 2020/991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadın tarafından açılan boşanma, davasının yapılan yargılaması sonunda mahkemece davanın kabulü ile tarafların 166/1 gereğince boşanmalarına, velayetin anneye bırakılmasına, baba ve çocuk arasında kişisel ilişki kurulmasına, ortak çocuk lehine tedbir ve iştirak nafakası ödenmesine, davacı kadın lehine tedbir ve yoksulluk nafakasına, maddi ve manevi tazminata hükmetmiştir. Verilen bu kararın davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, kadın lehine hükmedilen tedbir ve yoksulluk nafakaları yönünden istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesince kusur belirlemesi ve manevi tazminat yönünden istinaf başvurusunun kabulü ile sair yönlerden itirazın reddine karar verilmiştir. İstinaf kararı davalı erkek tarafından yukarıda gösterildiği şekilde temyiz edilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen kararlar, istinaf edilmeyen yönlerden kesinleşmiş olup, istinaf edilmeyen konular temyize getirilemez. Bu itibarla davalı erkek tarafından ortak çocuk lehine hükmedilen tedbir ve iştirak nafakalarına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemede;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Davacı kadın dava dilekçesinde yoksulluk nafakası talep etmediği halde mahkemece talep olmaksızın davacı kadın yararına aylık 250,00 TL yoksulluk nafakasına karar verilmiştir. Hakim, taleple bağlı olup talepten fazlaya hüküm verilemez (HMK m. 26). Bu yön gözetilmeden talep olmadığı halde davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına da hükmedilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, davalı erkeğin ortak çocuk lehine hükmedilen tedbir ve iştirak nafakalarına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 11.02.2020 (Salı)