14. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/2142 Karar No: 2015/4899 Karar Tarihi: 30.04.2015
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/2142 Esas 2015/4899 Karar Sayılı İlamı
14. Hukuk Dairesi 2015/2142 E. , 2015/4899 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, 27.06.2014 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; mahkemenin yetkisizlik nedeniyle dava dilekçesinin reddine dair verilen 27.06.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: _ K A R A R _ Davacı, murisi ..."nin miras paylarını ve mirasçılarını gösterir veraset belgesi verilmesini istemiştir. Mahkemece, talep edenin ... adresinde ikamet ettiği, ikametgahının İstanbul Adliyesi sınırları içinde kaldığı gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir. Hükmü davacı vekili temyiz etmiştir. 6100 sayılı HMK"nın 382. maddesine göre mirasçılık belgesinin verilmesine ilişkin istem, çekişmesiz yargı işlerinden sayılmış, 11/3 maddesinde ise hangi davaların murisin son ikametgahı mahkemesinde görüleceği açıklanmış, aynı maddenin son fıkrası hükmünde veraset ispatına, miras hisselerinin tayinine ilişkin davaların, mirasçılarının her birinin bulunduğu yer mahkemesinde görülebileceği açıklanmıştır. Buna göre mirasçılık belgesinin verilmesi davalarında kesin yetki kuralı söz konusu olmayıp mirascılık belgesi murisin yerleşim yeri ya da nüfusa kayıtlı olduğu yer gözetilmeksizin Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisindeki adli yargı teşkilatı bulunan tüm mahkemelerden her zaman alınabilecek ve aksi her zaman ispat edilebilecek belgelerdendir. Hal böyle olunca, mirasçılık belgesinin verilmesi davalarında kesin yetki kuralı olmayıp, herhangi bir yetki itirazı bulunmadığı da gözetilerek, mahkemece delilerin toplanması ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek davanın esası hakkında bir hüküm verilmesi gerekirken, mahkemenin yetkisizliğine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine 30.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verilmiştir.