MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki sıra cetvelindeki sıraya itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden şikayetin kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde şikayet olunan vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Şikayetçi vekili, müvekkili idarenin mükellefi olan ... ve ..."ın rehinli borçları nedeniyle 33 N 5147 plakalı aracın Tarsus 2. İcra Müdürlüğünün 2009/3008 nolu dosyasında ihale ile satışa çıkarılıp ... isimli kişiye 12.000,00 TL bedelle ihale edildiğini, satıma konu bu aracın toplam 22.167,12 TL motorlu taşıtlar vergi borcu olduğunu, bu durumun icra müdürlüğüne bildirilmiş olmasına rağmen, icra müdürlüğünce aracın S.S. Tarsus Esnaf ve Sanatkarlar Kooperatifi"ne rehinli olduğundan bahisle satış bedelinden öncelikle 6.632,12 TL"nin kooperatife ödenmesine ve bakiye 4.836,88 TL"nin müvekkili idareye verilmesine karar verildiğini oysa 6183 sayılı Amme Alacakları Tahsili Usulü Hakkında Kanunu"nun 21/2. fıkrası ve İİK."nun 206. maddesi uyarınca eşyanın aynından kaynaklanan vergi alacağının rüchanlı alacak olması nedeni ile müvekkilinin alacağının rehinli alacaktan önce geldiğini, aracın satış bedelinden, yediemin ve tellaliye masrafları düşüldükten sonra bakiye 11.469,00 TL"nin müvekkili idareye ödenmesi gerektiğini ileri sürerek sıra cetveline itiraz etmiştir.
Şikayet olunan vekili, davanın süresi içinde açılmadığını, İİK."nun 142. maddesi uyarınca 07.04.2010 tarihli ihaleye süresi içinde itiraz edilmediğini, şikayet konusu vergi alacağının aracın aynından kaynaklanmadığını, müvekkilinin rehninin daha önceki tarihli olduğunu öne sürerek şikayetin reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yaplan yargılama sonunda, 6183 sayılı AATUHK"nun 21/2. ve İİK."nun 206/1. maddeleri uyarınca motorlu taşıtlar vergisinin aracın aynından kaynaklandığı, bu nedenle aracın satım bedelinden öncelikle vergi borcunun ödenmesi, daha sonra malın muhafaza ve paraya çevirme masraflarının ödenmesi, geriye kalan paranın da rehinli alacaklıya ödenmesi gerektiği gerekçesi ile şikayetin kabulüne karar verilmiştir.
Karar, şikayet olunan vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şikayet olunan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayet olunan vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İcra Mahkemesi kararının İİK’nun 366.maddesi uyarınca ONANMASINA, 20.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.