Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/7015 Esas 2014/16021 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7015
Karar No: 2014/16021
Karar Tarihi: 24.06.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/7015 Esas 2014/16021 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık, karşılıksız yararlanma suçundan yargılanmıştır. İlk başta ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, daha sonra yapılan temyiz itirazları sonucu, sanığın ödediği miktarın gerçek zararı karşıladığı tespit edildiği için ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4(a) maddelerine atıfta bulunulmuştur.

8. Ceza Dairesi 2014/7015 E. , 2014/16021 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına...Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1 07.01.2010 tarihli iddianameye konu edilen 20.10.2009 tarihli tutanakla ilgili ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karara yönelik temyiz itirazlarının incelen mesinde;

Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak sure tiyle verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karar usul ve yasaya uygun bulundu ğundan katılan vekilinin, suçun sabit olduğuna, eksik araştırmaya yönelik yerinde görül meyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün oybirliğiyle (ONANMASINA),

2 09.02.2010 tarihli iddianameye konu edilen 31.12.2009 tarihli tutanak ile 29.01.2010 tarihli iddianameye konu edilen ve 04.12.2009 tarihli tutanakla ilgili beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarına gelince;

Katılan kurumun 29.04.2013 günlü yazı ve eklerine göre sanığın ödediği miktarın, 20.10.2009 tarihli tutanaktan kaynaklanan gerçek zarar dışında, 31.12.2009 ve 04.12.2009 tarihli tutanaklardan kaynaklanan gerçek zararı da karşıladığı cihetle sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraatine kararları verilmesi,

Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde

görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle (BOZULMASINA), bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uya rınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak "6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmek suretiyle hü kümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.