21. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/18134 Karar No: 2014/294 Karar Tarihi: 14.01.2014
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/18134 Esas 2014/294 Karar Sayılı İlamı
21. Hukuk Dairesi 2013/18134 E. , 2014/294 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, ilk kesinti tarihini takip eden aybaşından itibaren Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir. Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. K A R A R Davacı; 01.05.1995 – 01.09.2004 tarihleri arasında 2926 sayılı Yasa kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece; ilk olarak davanın kabulüne dair verilen karar, Dairemizin 30.01.2012 Tarih ve 2012/527 esas, 2012/705 karar sayılı kararı ile 01.01.1996 – 01.09.2004 tarihleri arası için belirtilen şekilde araştırma yapılması için bozulmuş, bozma ilamına uyan mahkemece son olarak; Kurum"ca kabul edilen sigortalılık süreleri haricinde 2926 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılık koşulları bulunmadığından davanın reddine dair karar verilmiş ve davalı Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmiştir. Somut olayda; her ne kadar mahkemece davalı Kurum tarafından kabul edilen süreler haricinde davacının 2926 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olmasını gerektirecek süre bulunmadığı belirtilerek dava reddedilmiş ve sadece davalı Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmişse de; davanın açıldığı tarihte davalı Kurum tarafından davacının 01.09.2004 tarihi itibari ile tescil edildiği, bozma ilamından sonra ise davalı Kurum tarafından davacının 01.05.1995 – 31.12.1995, 01.09.2004 – 05.11.2009 tarihleri arasında ve 27.12.2011 tarihinden itibaren sigortalı olarak kabul edildiği anlaşılmakla, dava tarihinde dava açmakta haklı olan ve 01.05.1995 – 31.12.1995 tarihleri arasındaki sigortalılığının da kabulü gereken davacı lehine de vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK’nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"un 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasına ek bir bent olarak “ Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince hesaplanan 1.320,00 TL maktu vekalet ücretinin davalı Kurum"dan alınarak davacıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine 14/01/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.