Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/13870 Esas 2016/11814 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde:
Katılanlar vekilinin hükmü temyiz etmesinden sonra, 25.03.2016 havale tarihli şikayetten vazgeçme dilekçesi ile, katılanların maddi zararlarının karşılanması nedeniyle davadan feragate yetkisi bulunan katılanlar vekilinin sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmiş olması nedeniyle katılma kararının hükümsüz kaldığı, katılanlar vekilinin katılan sıfatını kaybetmesi nedeniyle hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığından, hükme yönelik temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin cezanın fazla olduğuna, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 12.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.