Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca; beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile müşteki katılan ...’in aynı apartmanda oturdukları, ...’in 5 yaşındaki kızı ... ile sanığın 6 yaşındaki kızı...’nin apartmanın bahçesinde oyun oynadıkları sırada, mağdur ...’in sağ el serçe parmağının apartman kapısının arasında kalarak basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralandığı olayda; olaydan 22 gün sonra müşteki baba ...’in Cumhuriyet savcılığına verdiği şikayet dilekçesi ile kızı ...’in olay günü, sanık ...’ün apartman kapısını sertçe kapaması nedeni ile yaralandığını iddia etmesi üzerine dava açılmış ise de, anne müşteki ...’in kovuşturma aşamasında olayı görmediği ifadesi, soruşturma aşamasında ise sanığın kızı...’nin kapıyı kapadığı şeklindeki çelişkili beyanları, sanığın tüm aşamalarda, müştekiler ile daha önce de aralarında süregelen husumet ve kasten yaralama davalarının olduğu, olay anında evinde oturduğu ve olayı görmediği ifadeleri ile olayı gören tanığın bulunmaması hususları hep birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair, mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden, sanığın beraatine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen fiilin sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, sanığın suçu işlediğine dair temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.