Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/18880 Esas 2015/1441 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesiyle değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317.maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dosyada bulunan 02.01.2012 tarih ve saat: 16.50 ibareli arama tutanağı ile saat: 21.45 ibareli emniyet tutanağı incelendiğinde, sanıklardan ...’in babaannesi olduğu beyan edilen ve emniyette ifadesi alınan tanık Hafize Dalbüken’in evinde yapılan aramada suça konu giysilerden 102 parçasının ele geçirilerek zaptedildiği, tanık Hafize’nin aynı günün akşam saatlerinde emniyeti tekrar arayarak suça konu giysilerden 194 adedini sanıklardan teslim aldığını ve sanıklarla birlikte teslim etmek istediğini bildirmesi üzerine olay yerine giden emniyet ekibinin her iki sanığı ve 194 parça suça konu giysiyi daha tanık Hafize’den teslim aldıkları, bu şekilde sanıkların soruşturma aşamasında suça konu giysilerin bir kısmının iadesini sağlamak suretiyle katılanın zararını kısmen giderdiklerinin anlaşılması karşısında; katılanın yapılan kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığı sorularak 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesi kapsamında sanıklar hakkında değerlendirme yapılması zorunluluğu bulunduğu gözetilmeyerek, yazılı şekilde yerinde olmayan gerekçe ile 168. maddenin uygulanmamasına karar verilmesi,
2-Suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük olan sanıkların savunması için yasa gereği görevlendirilen müdafiilere ödenen ücretin sanıklardan tahsil edilemeyeceği gözetilmeden ,sanıklara yüklenen yargılama giderine bu ücretin de dahil edilmek suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozmadan hükmü temyiz etmeyen sanık ...’ün de yararlandırılmasına ,21/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.