MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve gerekçeli kararın, cezaevinde hükümlü bulunan sanığın vasisine tebliğ edilmesiyle temyiz süresinin başlayacağı, sanığın hükmü temyiz tarihinin öğrenme suretiyle tebliğ tarihi olduğu, dolayısıyla hükme yönelik sanığın yaptığı temyizin, süresinde kabul edilmesinin gerektiği anlaşıldığından, temyiz isteğinin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede.
Ancak;
1- Sanığın, bir ay boyunca revire çıkmak istediğine yönelik talebinin kabul edilmemesi nedeniyle sinirlendiğini ve müştekilere yönelik sinkaflı hakaret ettiğine ilişkin savunması karşısında; olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Adli sicil kaydında yer alan ve en ağır cezayı içeren adam öldürme suçu nedeniyle verilen Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/4 esas, 2006/94 sayılı ilamı yerine daha az cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması,
3- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin düzenlemenin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.