Esas No: 2021/5309
Karar No: 2022/13453
Karar Tarihi: 28.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/5309 Esas 2022/13453 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir sahte fatura düzenleme suçuyla ilgili davada, sanık yokken verilen kararın usulsüz olduğu ve sanığın bu nedenle hükmü yasal süresinde temyiz ettiği kabul edildi. Yeni kanun düzenlemeleri de dikkate alınarak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin zorunlu olduğu kararına varıldı ve hüküm bozuldu. Bu karar, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilerek açıklandı.
Kanun maddeleri:
- 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın yokluğunda verilen kararın, aynı zamanda bilinen en son adresi olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebliğ işlemi usulsüz olduğundan, sanığın öğrenme üzerine hükmü yasal süresinde temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
