MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1219 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-) Gerekçeli kararda ayrıntılı bir şekilde yazıldığı üzere, mahkemece suçu sabit görülen sanık hakkında alt sınırdan tayin edilen 3 yıl hapis ve 5 gün adli para cezası üzerinden TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 6 ay hapis, 4 gün adli para cezasına hükmedilip, TCK"nın 52/2 maddesi gereğince 1 gün karşılığı 20 TL üzerinden adli para cezasına dönüştürülerek sonuç itibariyle 2 yıl 6 ay hapis, 80 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken, TCK"nın 62. maddesinin uygulanması sonucunda 2 yıl 6 ay 4 gün adli para cezası, TCK"nın 52/2 maddesi uyarınca 4 gün adli para cezasının günlüğü 20 TL"den adli para cezasına dönüştürülmesi sonucunda neticeden 2 yıl 6 ay 2 gün ve 80 TL adli para cezası şeklinde hüküm fıkrasına yazılması, ..." şeklinde yazılması,
2-) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu ve TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hükümden sonuç cezaya ilişkin "neticeten 2yıl 6 ay (2) ve 80 TL adli para cezası ile" kısmının çıkartılarak yerine "neticeten 2 yıl 6 ay (hapis) ve 80 TL adli para cezası ile" şeklinde düzeltilmesi ile yine TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin (1-) maddesinin 6. paragrafındaki kısmın çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ve “sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan şartla salıverilme tarihine kadar, alt soyu dışındakiler yönünden infaz tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ ibaresinin eklenmesiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.