Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/33197 Esas 2016/3515 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde işçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından feshi üzerine açılan işe iade davasının kabul ile sonuçlanarak kesinleştiğini, süresinde yapılan işe iade başvurusuna olumlu cevap verildiğini, ancak işçinin imzalanan yeni toplu iş sözleşmesi ile getirilen haklarda öncesine göre düşme olduğu gerekçesiyle işe başlamadığını belirterek işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekilleri ayrı ayrı davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1)Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2) Dosya içeriğine göre, işe iade davası devam ederken, bir başka deyişle hizmet akdi askıda bulunduğu süre içinde, davacının da üyesi bulunduğu sendika ile işveren arasında imzalanan toplu iş sözleşmesi hükümleri işçiyi bağlar niteliktedir. Kesinleşen işe iade kararı üzerine işverene işe başlatılması için başvuran işçi, işveren tarafından süresinde davet edildiği halde işe başlamamıştır. Bu durumda işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücreti isteklerinin reddi gerekir. Ayrıca boşta geçen süre ücretinin de kıdeme ilave edilmesi hatalı olup, hükmün bozulması gerekmiştir.                     
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine  11.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.