Kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/3770 Esas 2020/3446 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dairemizin 29.02.2016 tarih ve 2015/9046 Esas, 2016/1345 Karara sayılı bozma ilamına uyma ya da direnme kararı verilmeden, farklı bir gerekçeyle yeniden kasten yaralamadan karar verilmiş ise de;
1-) Oluşa ve dosya içeriğine göre; askerlik görevini yapmakta iken izne gelen sanık ile önceden tanıdığı mağdur, gece vakti birlikte yürürken metruk bir binanın yanına geldiklerinde, sanığın bıçağını çekerek mağdurun cebindeki LM marka sigarasını zorla aldığı, “Cebinde kaç para varsa ver lan” demesi üzerine korkuya kapılan mağdurun verdiği bozuk paraları da aldıktan sonra mağduru bacağından bıçaklayıp basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralayarak olay yerinden kaçtığı, mağdurun olaydan hemen sonra polise gidip sanığın kendisini yağmalayıp bıçakladığını söyleyerek şikayetçi olması üzerine aynı gece yakalandığı, üst aramasında suçta kullandığı bıçak ile mağdurdan yağmaladığı sigara paketinin ve bir miktar bozuk paranın ele geçirildiği, her ne kadar savunmasında ölmüş çocuğuna küfür eden mağdura sinirlenerek bıçakladığını ve üzerinde ele geçirilen sigarayı mağdur ile birlikte gittikleri bir büfeden beraber satın aldıklarını söylemiş ise de; nüfus kayıtlarına göre ölmüş bir çocuğunun olmadığı, 01/08/2012 tarihli yer gösterme tutanağına göre sigarayı aldıklarını söylediği büfenin olay saatinde kapalı olduğunun belirlendiğinin anlaşılması karşısında, sabit olan silahla gece vakti yağma suçundan TCK"nin 149/1-a-h, 53. maddeleri uyarınca hükümlülüğüne karar verilmesi gerekirken, sanığın doğru olmadığı kanıtlanan savunmalarına itibarla delillerin takdirinde ve suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek tekrar yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-) 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, O Yer Cumhuriyet Savcısının ve sanık ...’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 08.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.