Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7036 Esas 2022/1379 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 12.07.2018 tarih ve 2018/40 E. - 2018/277 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 28.02.2020 tarih ve 2018/2081 E. - 2020/269 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının "BİLGİ EĞİTİM" ibareli 41/1-8 ve 42/1-4 sınıf hizmeti içeren marka tescil başvurusu davalı ... tarafından 556 sayılı KHK'nın 7/1-b maddesi uyarınca re’sen reddedildiğini, ret kararının kaldırılması amacıyla yaptıkları itirazın YİDK'nın 2017/M-1020 sayılı kararıyla kısmen kabul edilerek 41/1. sınıftaki hizmetler yönünden kısmen kabulüne karar verildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, zira davacının markanın gerçek hak sahibi olduğunu, kullanılmakla tanınmışlık kazandırdığını, başvurunun redde mesnet markalardan farklı olduğunu ileri sürerek, YİDK kararının 41/2., 41/4. ve 42/1. sınıflar yönünden iptalini ve davacının markasının anılan sınıflarda tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, başvuruya konu işaret ile redde mesnet marka arasında ayniyet ya da ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Davalı B.T. Bil. Yaz. Don. Eğt. ve Dan. Hizm. San. Tic. Ltd. Şti. vekili davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının marka tescil başvurusu daha ilana çıkmadan 556 sayılı KHK'nın 7/1-b maddesi hükmü uyarınca re’sen reddedildiği, davalı şirketin, başvuruya yönelik henüz bir itirazı ve bunun üzerine verilmiş bir karar bulunmadığı, bu sebeple davalı şirkete karşı açılan davanın pasif husumet yokluğundan reddine karar verilmesi gerektiği, redde mesnet alınan davalı şirkete ait markanın "BİLGİ EĞİTİM" ibareli ve biçimli olduğu, redde mesnet markalarda asıl ve ayırt edici unsurun "BİLGİ EĞİTİM" olarak kabul edilmesinin gerektiği, ibarenin doğrudan vasıf bildirici niteliğinin bulunmadığı, somut ve soyut ayırt ediciliğinin yüksek seviyede olduğu, başvuru konusu işaretin de "BİLGİ EĞİTİM" ibare ve biçimli olduğu, sözcüğün bütün olarak asıl ve ayırt edici unsur bulunduğu, görsel, sescil ve anlamsal olarak iki işaretin ayırt edilemeyecek derecede benzer oldukları yönünde intiba doğmasının kaçınılmaz olduğu, başvurunun kapsamında bulunan ve reddedilen hizmetlerle redde mesnet markaların kapsamındaki ürün ve hizmetlerin aynı türden oldukları gerekçesiyle YİDK kararının iptali istemiyle davalı ... Kurumuna karşı açılan davanın reddine, davalı şirkete karşı açılan davanın pasif husumet yokluğundan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, "BİLGİ EĞİTİM" ibareli dava konusu başvuru ile redde mesnet alınan 2015/70828 sayılı “bilgieğitim” ibareli marka arasında, başvuru kapsamından çıkarılan tüm hizmetler yönünden 556 sayılı KHK'nın 7/1-b maddesi anlamında benzerliğin bulunduğu, mahkemece dava konusu YİDK karar tarihinden sonra, redde mesnet markanın hükümsüzlüğü için açılan davanın sonucunun bekletici mesele yapılmasına da gerek bulunmadığı, 2547 sayılı Kanun'un 3708 sayılı Kanun'la değişik 56/b maddesi uyarınca davacı aleyhine harca hükmedilmesi doğru görülmediği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, ... aleyhine açılan davanın reddine, davalı şirket aleyhine açılan davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, davacı harçtan muaf olması nedeniyle harç alınmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, 01/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.