Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/28741 Esas 2016/3504 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, harcırah alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde 26.12.2005-14.12.2011 tarihleri arasında geçici görevlendirme ile çalıştığını belirterek, müvekkilinin harcırah alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istek kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Dosya içeriğine göre, işçinin görev yeri olan Mersin"den ... iline 26.12.2005-14.12.2011 döneminde geçici görevle nakledildiği uyuşmazlık dışıdır. 22.10.2005 tarihli talep dilekçesinde yolluksuz ve harcırahsız olmak üzere istekte bulunduğu anlaşılmaktadır.  6245 Sayılı Kanunun 14. maddesinde "…Bir görevin yapılması amacıyla geçici olarak yurtiçinde veya dışında başka bir yere görevlendirilenlere geçici görev yolluğu olarak yol gideri ve gündelik verileceği…" hükme bağlanmıştır. İşçi kendi isteği ile bu çalışmayı yapmış olup, yaklaşık altı yıl süre ile yerine getirilen çalışmada geçici görevden söz edilemeyeceği açıktır. Somut olayda, görev icabı gerçekleşmiş bir geçici görevlendirme söz konusu değildir. Bu sebeple talebin reddi gerekirken yazılı şekilde kabul edilmesi bozmayı gerektirmiştir.                     
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 11.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.