Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2748 Esas 2022/13693 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.03.2016 tarihli 2014/11-636 Esas, 2016/112 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, TCK'nin 203. maddesi, esasta bir şeyin saklanmasını veya varlığının olduğu gibi muhafazasını sağlamak üzere, kanunun veya yetkili makamların emrine uyularak konulmuş mührün kaldırılmasını cezalandırmaktadır. Burada mühürleme işleminin amacı Devlet yönetiminin bir şeyi koruma altına alma ve başkalarının tasarrufunu önleme iradesinin konulan mühürle açıklanması olup, bu iradeyi etkisiz duruma getirerek onu ihlal eden herhangi bir eylem gerçekleştiği takdirde suç işlenmiş olacaktır. Bu nedenle, yasaya uygun biçimde konulan bir mührün varlığı, mühür bozma suçunun ön koşuludur. Elektrik sayaçlarında bulunan ve bakanlık mührü olarak adlandırılan mühürlerin sayaçlar imal edilirken üretilen bu sayacın standartlara uygun olarak tüketimi kaydettiğini göstermek amacıyla konulmuş açıklayıcı mahiyette olması ve bu mühürlerin sayaçlara takılması işlemiyle elektrik dağıtım şirketlerinin bir ilgisinin bulunmaması, sanık hakkında düzenlenen 15.05.2013 tarihli tutanağa göre yapılan kontrolde, ölçü ayar mühürlerini ile oynandığının tespit edildiğinin belirtilmesi ve elektrik dağıtım şirketi tarafından sanığın kaçak kullanımının engellenmesine yönelik bir mühürleme ve bunun sonucunda gerçekleşen mühür bozma iddiasında bulunulmaması karşısında; kullanılan sayacın bakanlık mühürleri ile oynanması şeklinde gerçekleşen eylemin, mühür bozma suçunun yasal unsurlarını oluşturmayacağı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yasal olmayan gerekçe ile mahkumiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 29.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.