Esas No: 2021/41970
Karar No: 2022/13808
Karar Tarihi: 29.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/41970 Esas 2022/13808 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında dolandırıcılık suçlamasıyla açılan dava sonucunda verilen mahkumiyet hükmü, sanığın yokluğunda verilen hükümde tebligatın yapılmayan adrese gönderilmesi nedeniyle geçersiz kalmıştır. Ancak sanık gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmesini talep ederek, karar ve dosya sureti kendisine MERNİS adresine tebliğ edilmiştir. Sanığın temyiz isteği ise 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesi gereğince belirlenen yasal sürenin sonuna kadar yapılmıştır. Kararın temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi (tebligatın yapılacağı adrese ilişkin hükümler)
- 6099 sayılı Türk Borçlar Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun (madde 1 ile Tebligat Kanunu'na eklenen hüküm)
- Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi (geçersiz tebligat işlemleri)
- 5320 sayılı Kanun (mahkemelerin teşkili ve görevleri hakkında kanun)
- 1412 sayılı CMUK’nin 310. ve 317. maddeleri (temyiz isteminin süresi ve reddi)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesinin 1. fıkrasındaki “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır” hükmü ile 6099 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonucunda anılan maddeye eklenen 2. fıkrasındaki “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” hükmüne aykırı olarak, sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığın sorgusunda bildirdiği adrese tebliğe çıkartılmasından sonra iade edilmesi üzerine MERNİS adresine tebligat yapılması gerekirken, daha önce adli mercilerce usulüne uygun bir tebligat yapılmayan adrese Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan tebliğ işlemleri geçersiz ise de sanığın 10.11.2020 havale tarihli dilekçesi ile gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmesini talep etmesi üzerine 19.11.2020 tarihinde gerekçeli karar ve dosya suretinin sanığa tebliğ edildiği sanığın hükmü 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 28.01.2021 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 29.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
