Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/17886 Esas 2016/1900 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; olayın oluş şekli ve tüm dosya kapsamına göre; mahkemenin suçun vasfına ilişkin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiş ve başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Temel ceza belirlenirken, uygulanan Kanun maddesi “TCK 125/3-a maddesi” yerine “TCK"nın 125/1. maddesi” olarak yazılmış ise de, temel cezanın “takdiren ve teşdiden” denilerek 1 yıl 1 ay hapis olarak belirlenmesi ve sonuç cezanın da doğru olarak hesaplanması karşısında, bu yazım hatasının yerinde düzeltilebileceği,
Anlaşıldığından sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 04.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.