Esas No: 2021/1954
Karar No: 2022/1424
Karar Tarihi: 02.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1954 Esas 2022/1424 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen davada, davacı madeni yağ ve akaryakıt şirketi, davalı şirketten belirtilen tonajda petrol ürünü almasını, tonaj ihlalinde cezai şart ödemesini talep etti. Mahkeme davayı kabul ederken, cezai şart bedelinin daha yüksek olduğunu belirten davalıların temyiz başvurusu sonrasında karar Daire tarafından bozuldu. Tarafların karar düzeltme talepleri reddedildi, karar düzeltme harcı ve para cezası belirlendi. Kanun maddeleri: HUMK 440, HUMK 442/3, 3506 sayılı Yasa.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 20.12.2018 gün ve 2016/506 - 2018/959 sayılı kararı bozan Daire'nin 07.12.2020 gün ve 2020/3499 - 2020/5703 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl davada davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında aktedilen 20.09.2004 tarihli protokolde davalının müvekkilinden her yıl belirtilen tonajda madeni yağ ve akaryakıt almayı, tonaj ihlalinde cezai şart ödemeyi kabul ve taahhüt ettiğini, diğer davalı kefillerin de müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarını, şirketin 20.09.2009- 18.09.2010 döneminde 796 ton eksik akaryakıt alarak tonaj ihlalinde bulunduğunu, buna göre müvekkilinin 39.818 USD cezai şart alacağının doğduğunu ileri sürerek şimdilik 10.000.- USD cezai şartın ödeme günündeki TCMB efektif döviz şatış kuru üzerinden TL karşılığının dava tarihinden itibaren işleyecek dövize uygulanan en yüksek faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Asıl davada davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Birleşen davada davacı vekili, 10.000 USD cezai şart bedelinin tahsili istemi ile açılan asıl davada alınan bilirkişi raporu ile müvekkilinin 39.800.- USD cezai şart alacağının bulunduğunun tespit edildiğini ileri sürerek 29.800.- USD cezai şartın ödeme günündeki TCMB efektif döviz şatış kuru üzerinden TL karşılığının dava tarihinden itibaren işleyecek dövize uygulanan en yüksek faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Birleşen davada davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, asıl davanın kabulüne, birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce taraflar yararına bozulmuştur.
Taraf vekilleri, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen taraflardan ayrı ayrı alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 02/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
