4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/1143 Esas 2017/5906 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I.Sanık ...’nin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın bildirdiği adrese 26.02.2014 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükmü CMUK.nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 25.09.2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II.Malen sorumlu ...’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 237/1. maddesinde "mağdur, suçtan zarar gören gerçek ve tüzel kişiler ile malen sorumlu olanlar ilk derece mahkemesindeki kovuşturma evresinin her aşamasında hüküm verilinceye kadar şikayetçi olduklarını bildirerek kamu davasına katılabilirler", şeklindeki düzenleme karşısında;
28.03.2013 tarihinde tebliğ edilen iddianame ve talimat duruşma günü ile davadan haberdar edilen malen sorumlunun duruşmaya gelmediği ve usulüne uygun katılma talebinde bulunmadığı anlaşılmakla, davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmayan malen sorumlunun vaki temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
III.Sanık ...’un temyiz talebinin incelenmesinde;
01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
Sanığa ilişkin adli para cezasının taksitlendirmesine yer olmadığına ilişkin bendden “Cumhuriyet Başsavcılığı” ibaresinden itibaren bend sonuna kadar olan kısmın çıkartılması, ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
IV.Malen Sorumlu ... vekilinin temyiz talebinin reddine dair ek karara ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Malen sorumlu ... 26.03.2013 hakim havale tarihli dilekçesinde aracı ...’dan haricen satın aldığını beyan edip müsadere edilen araç üzerinde hak iddia etmiş ise de; sanık ...’in kollukta alınan ifadesinde aracı İbrahim isimli arkadaşından emanet aldığını, mahkemedeki savunmasında ise aracı arkadaşı ...’dan emanet aldığını beyan ettiği,malen sorumlu ...’ın temyiz dilekçesinde aracın kendisine ait olduğunu beyan etmesi karşısında; ...’in suç tarihinde aracın maliki ... da zilyedi olmadığı anlaşılmakla, ... vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle temyiz talebinin reddine dair 12.08.2014 tarihli ek kararın ONANMASINA, 11.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.