MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52 ve 53. maddeleri gereğince 1 yıl 2 ay hapis cezası ve 2.000 TL adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, oğluna iş arayan katılana, ..."da tanıdıkları olduğunu ve oğlunu ... Sosyal Hizmetler Müdürlüğü"nde işe yerleştirebileceğini söyleyerek ve bu konuda telefon görüşmesi yaparak katılanın inanmasını sağladıktan sonra, yapacağı iş karşılığı katılandan 4.000 TL alarak haksız menfaat temini suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
1)Katılanın, sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yaptığı temyiz başvurusunun incelenmesinde,
Katılanın yokluğunda verilip 22/11/2012 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen, sanık hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik, yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 30/11/2012 tarihli temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanığın hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yaptığı temyiz başvurusunun incelenmesinde,
Sanığın hileli eylemlerle katılanın oğlunu işe yerleştireceğini söyleyerek inanmasını sağladıktan sonra haksız menfaat temin ettiği, sanığın suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunması, katılan ve tanık beyanları, sanığın katılandan oğlunu işe yerleştirmek için para aldığına ilişkin kamera kayıt görüntüleri, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
a) Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümde hapis cezasının alt sınırdan verileceği belirtilmiş olmasına rağmen, hapis cezasının alt sınırdan uzaklaştırılarak 1 yıl 2 ay hapis cezası verilmek suretiyle hükümde karışıklığa neden olunması,
b) TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ve ayrıca TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.