Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2009/10003 Esas 2010/3065 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Asliye 2, Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların sürücü, işleten, Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortacısı ve yasal sorumlusu oldukları aracın müvekkillerinin eşi ve babaları ...’in kullandığı araca çarpması sonucu ölümüne neden olduğunu, davalı sürücünün tam kusurlu olduğunu, müvekkillerinin destekten yoksun kaldıklarını ve üzüntü duyduklarını ileri sürerek, ıslahla birlikte toplam 73.831,42 TL maddi ve 51.000,00 TL manevi tazminatın, davalı ... ve güvence hesabının limitle sınırlı sorumlu olmak üzere davalılardan temerrüt faizleriyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... ve ..., davaya cevap vermemiştir.
Diğer davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve kusur durumuna göre, davalılardan Güvence Hesabı ile Ulu Nakliyat A.Ş. bakımından sorumlu olmadıkları gerekçesiyle davanın reddine, davalı ... bakımından vazgeçme nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, davalı sürücü ve işleten bakımından ise davanın kısmen kabulü ile toplam 60.429.99 TL
maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın Davalılardan tahsiline, diğer istemlerin reddine karar verilmiş; hüküm davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalı Ulu nakliyat A.Ş"nin dorsenin maliki olması nedeniyle kazada dorsenin işletenine yükletilebilecek bir kusurun bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir
2-Dava, haksız eyleme dayalı tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ıslah ile istenilen tazminat bakımından ıslah tarihinden itibaren temerrüt faizine hükmedilmiştir.
Ancak, somut olayda borcun sebebi haksız eylem olduğundan, BK"nın 41. ve devamı maddeleri uyarınca, zararın doğması ile zarar sorumluları zarardan haberdar olduğundan, temerrüt faizi bakımından olay tarihinden itibaren hüküm kurulması gereklidir.
Mahkemece yazılı şekilde, ıslah ile istenilen tazminat için ıslah tarihinden itibaren hüküm kurulması doğru değil, bozma nedeni ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirirmediğinden, hükmün HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazların reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 3. bendindeki “(belirtilen tazminatın 10.125 -YTL kısmına kaza tarihi olan 09.11.2001 tarihinden, 26.831,42 YTL kısmına ise ıslah tarihi olan 18.10..2007 tarihinden itibaren” ibaresinin hükümden çıkarılmasına yerine "kaza tarihi olan 09.11.2001 tarihinden itibaren" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 5.4.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.