Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - suç eşyasını bilerek kabul etme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1380 Esas 2015/239 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1380
Karar No: 2015/239
Karar Tarihi: 02.04.2015

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - suç eşyasını bilerek kabul etme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1380 Esas 2015/239 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve suç eşyasını bilerek kabul etme suçlarından mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, suça sürüklenen çocuklar hakkında verilen açıklanması geri bırakılma kararlarına itiraz yolu açık olduğu için, suç eşyasını kabul etme suçuna ilişkin dosya iade edilerek, incelenmesine karar verilmiştir. Suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiği kabul edildiği için, suça sürüklenen çocukların ayrı ayrı cezalandırılması gerekirken, sadece bir suç için ceza verilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. 5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesi gereği çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının hapse çevrilmeyeceği belirtilmesine rağmen, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmiş ve yargılama giderlerinin de yanlış bir şekilde belirlenmesine karar verilmiştir. Bu nedenle, hüküm düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 264/1. maddesi
- TCK'nın 142/2-d maddesi
- TCK'nın 142/1-b maddesi
- TCK'nın 119/1-c maddesi
- 5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesi
- CMK'nın

17. Ceza Dairesi 2015/1380 E. , 2015/239 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, suç eşyasını bilerek kabul etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlara karşı, aynı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264/1. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin yasa yolu merciinde yanılması, haklarını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın bu suç bakımından incelenmeksizin İADESİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal, suça sürüklenen çocuk ... hakkında ise suç eşyasını bilerek kabul etme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk ..."un mağdura ait konuttan elde ettiği anahtar ile aracı çalıp hırsızlık eylemini gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuğun eyleminin bütünlüğü bozulmadan tek suç olarak TCK"nın 142/2-d maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken, TCK"nın 142/1-b maddesi ile cezalandırılarak eksik cezaya hükmedilmesi ve konut dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlendiği sabit olduğu halde TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmayarak eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve suça sürüklenen çocuk ... bakımından nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesinin “çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilmez” hükmü gözetilmeden “…ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” kararı verilmesi,
2-Suça sürüklenen çocukların payına düşen yargılama giderinin, CMK"nın 324/4 maddesi uyarınca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usülü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun anlaşıldığı halde hazineye irat kaydına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine,” tümcesi ile yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.