MAHKEMESİ : ....Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-06.06.2013 havale tarihli bilirkişi raporuna göre, katılan adına tescilli bulunan 132492, 126729 ve 181492 numaralı markaların suça konu ürünler üzerinde iktibas yapılarak taklit edildiklerinin belirtildiği, mahkemece 24.09.2013 tarihli celsede Türk Patent Enstitüsü Markalar Daire Başkanlığına müzekkere yazılıp, 132492 ve 126729 numaralı markaların tanınmış marka niteliğinde olup olmadığının sorulmasına karar verildiği, Türk Patent Enstitüsü Markalar Daire Başkanlığının 26.11.2013 havale tarihli cevabi yazısında 126729 numaralı Louıs Vuitton ibareli markanın 1883 tarihli Paris Sözleşmesinin 1. mükerrer 6. maddesine ve 556 sayılı KHK’nın 7/1. maddesine göre tanınmış markalar arasında yer aldığının belirtilmesi üzerine, suça konu ipod kılıflarının TCK’nın 54 maddesi uyarınca müsaderesine karar verildikten sonra, 23.11.2012 tarihli tutanak ile el konulan 55 adet telefon koruma kapağının sanığa iadesine karar verilmişse de; bilirkişi raporuna göre 181492 numaralı markanın da iktibas yapılarak taklit edildiğinin belirtilmesi karşısında, 181492 numaralı markanın tanınmış marka olup olmadığı hususunun Türk Patent Enstitüsü Markalar Daire Başkanlığı’ndan sorularak, sonucuna göre suça konu ürünlerin müsaderesi veya iadesi hakkında bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık uzlaşma teklifinde bulunulduğu tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, kollukta düzenlenen matbu form üzerinde uzlaşmayı kabul etmediğine dair seçeneği imzalamışsa da, bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından, uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı anlaşılmakla, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254 maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafii ile katılan vekilinin, temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 28.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.