Danıştay 4. Daire 2016/11446 Esas 2020/5480 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/11446
Karar No : 2020/5480

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Petrol Ticaret Limited Şirketi
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığı ve belgesiz mal alışında bulunduğundan bahisle hazırlanan vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2011 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirket hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna göre ilgili dönem hesaplarının kaydi envanterinin tetkikinden, mevcut tank kapasitesine göre dönem başında ve dönem sonunda stokta bulunması fiilen mümkün olmayan miktarda akaryakıt ürünü olduğunun tespit edildiğinden bahisle dönem başı stoklarda tank kapasitesini aşan miktara isebet eden akaryakıtın belgesiz olarak alındığı kabul edilerek bedelinin maliyetlerden çıkarılması, dönem sonu stoklarda tank kapasitesini aşan akaryakıtın ise belgesiz satıldığı kabul edilerek bedelinin ilgili dönem gelirine eklenmesi sonucu yeniden oluşturulan 2011 yılı gelir tablosu uyarınca hesaplanan matrah farkı üzerinden cezalı kurumlar vergisi tarhiyatı yapılmasının, belgesiz alış ve satış tutarının katma değer vergisi dahil tutarı üzerinden de 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilmesinin önerilmesi üzerine dava konusu işlemlerin tesis edildiği, davacının defter ve belgeleri üzerinden yapılan inceleme sonucunda kayıt dışı akaryakıt ürünü satarak ilgili dönem kurumlar vergisi matrahını aşındırmış olduğunun somut olarak ortaya koyulduğu dolayısıyla yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, özel usulsüzlük cezası yönünden ise kanunda aranılan şartların yerine gelmemiş olduğu gerekçesiyle kesilen cezada hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, idarece yapılan incelemenin somut verilere dayanmadığı ve usulüne uygun olmadığı, tebligatların usulsüz yapıldığı haksız ve hukuka aykırı tarhiyatın iptali aksi yöndeki kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, idarece yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu kararın kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.