Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2600 Esas 2022/1471 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Düzce 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 12.04.2018 gün ve 2017/434 - 2018/207 sayılı kararı onayan Daire'nin 15.12.2020 gün ve 2020/3362 - 2020/5896 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirket ile dava dışı CKS Çolakoğulları Kontraplak Kaplama San. ve Tic. A.Ş, AHE Makine ve Ekipmanları İhracat ve İthalat Ltd. Şirketi, Yöntaş A.Ş, Göle Orman Ürünleri ve Tic. A.Ş. unvanlı şirketler arasında ticari münasebet neticesinde cari hesap ilişkisi doğduğunu, dava dışı şirketlerin davacı şirkete olan borçlarının 20/08/2007 tarihinde davacı şirket ile davalı şirket arasında imzalanan temlik sözleşmesi vasıtasıyla davalı şirketçe üstlenildiğini, davacı şirket tarafından dava dışı şirketlere faturaya dayalı satışlar gerçekleştirildiğini, fakat temlik sözleşmesinin imzalanmasından sonra davalı şirketin ödemesi gereken toplamda 24.695,30 Euro tutarındaki fatura borcunu ödemediğini, davalı aleyhine Düzce 1. İcra Müdürlüğü'nün 2012/769 Esas sayılı dosyası ile girişilen takibe davalı tarafından itiraz edildiğini ve takibin durduğunu belirterek, itirazın iptali ile takibin devamına, alacağın %20'nden aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında halen yürürlükte olan komisyon sözleşmesi bulunduğunu, sözleşmeye göre Türkiye'de satılan ağaç makinesinin bıçaklarından davalı şirkete %8 oranında komisyon ödenmesi gerektiğini, davalı şirketin temlik sözleşmesinin yapıldığı tarihten sonraki bir tarih olan 13/03/2008 tarihinde temlik sözleşmesi kapsamında davacı firmaya 11.000 Euro ödeme yaptığını, ancak bu ödemenin borç bakiyesinden düşülmediğini, yine davacı firmanın 20/08/2007 tarihinden sonra davalıya ödemesi gereken Türkiye satış komisyon ücretlerini ödemediğini, davalının kendilerine olan borcundan da mahsup etmediğini, komisyon alacağı sebebiyle tahakkuk eden alacaklar düşüldükten sonra davalının davacıya herhangi bir borcunun kalmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamına göre, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 03/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.