Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2019 Esas 2022/1474 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 24.05.2017 gün ve 2016/677 - 2017/447 sayılı kararı onayan Daire'nin 17.12.2020 gün ve 2020/4636 - 2020/5941 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesi ile özetle; taraflar arasındaki 03/03/2011 tarihli öğütülmüş Ukrayna Buğdayı alım satımı konusunda sözleşme imzalandığını, müvekkilinin tüm edimlerini yerine getirdiğini, sözleşmeyle çekişme halinde Gafta Tahkim Kurallarının uygulanacağının kararlaştırıldığını, davalının sözleşmeden kaynaklanan edimlerini yerine getirmemesi üzerine sözleşmedeki tahkim şartına istinaden 18/01/2012 tarihli hakem heyeti kararını temin ettiklerini, hakem kararında müvekkiline 202.939,71 USD ana para ve faizlerinin ve hakem yargılama masraflarının ödenmesine karar verildiğini, davalının hakem kararındaki parayı ödemediğini ve hakem kararının verildiği İngiltere ile Türkiye' nin New York Sözleşmesine taraf olduklarından bahisle 125 nolu Gafta Tahkim Kuralları gereğince verilmiş olan 18/01/2012 tarih 14-423 tahkim nolu hakem heyeti kararının tanınması ve tenfizine karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili 14/03/2017 tarihli dilekçesi ile tanıma ve tenfiz taleplerini sadece tenfize indirgediklerini ve tenfiz kararı verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile GAFTA 1996 Tahkim Kanunu ve Hububat ve Gıda Ticareti Birliği' nin 125 nolu GAFTA Tahkim Kuralları Konusundaki 18/01/2012 tarih ve 14-423 Tahkim Nolu yabancı hakem heyeti kararının tenfizine dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 03/03/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.





KARŞI OY

Somut uyuşmazlıkta; Yabancı Hakem Heyeti kararının tenfizi istemi ile 25.03.2013 tarihinde açılan davada, mahkemece 24.05.2017 tarihinde davanın kabulüne karar verilmiş, davalı temyiz dilekçesinde, davacının, karardan önce Vaud Kantonu Ticaret Sicilinden terkini ile tüzel kişiliğinin son bulduğunu, taraf ehliyetini kaybettiğini bildirmiş, dilekçesine davacı şirketle ilgili internet özeti ve İsviçre Federasyonu Ekonomi, Eğitim ve Araştırma Federal Birimi Ekonomiden Sorumlu Devlet Sekreterliğinin, davacının ticaret statüsünün silindiğine ilişkin 02.03.2017 tarihli gazete kaydı ve yeminli tercümesini ibraz etmiştir.
Mahkemece, Dairenin geri çevirme kararı üzerine davacı şirketin sicilden silindiğine ilişkin belgeler davacı vekiline tebliğ edilmiş olup davacı vekili belgelerin sahteliği veya gerçek dışı olduğu konusunda bir beyanda bulunmamıştır.
Mahkemece davalı vekiline, belgelerin apostil şerhli örneklerini ibraz etmesi için bir aylık kesin süre verilmiş ise de kesin süre içerisinde belgeler davalı vekilince ibraz edilmediğinden Dairenin 17.12.2020 tarihli kararı ile yerel mahkeme kararı onanmıştır.
Davalı vekilinin karar düzeltme istemi çoğunluk görüşü doğrultusunda red edilmiştir.
Karar düzeltme isteminin reddine ilişkin sayın çoğunluk görüşüne katılamıyorum.
6100 sayılı HMK 114/d maddesinde "tarafların taraf ve dava ehliyetine sahip olmaları..." dava şartlarından sayılmış,
HMK 115/1 maddesinde de "mahkemenin dava şartlarının mevcut olup olmadığının, davanın her aşamasında kendiliğinden araştıracağı, taraflarında dava şartı noksanlığını her zaman ileri sürebilecekleri" düzenlenmiştir.
Davalı vekili, temyiz dilekçesinde davacının taraf ehliyetini kaybettiğini ileri sürerek bu konuda bir kısım belgeler ibraz etmiş olup, belge asıllarının davalı yedinde bulunmaması, İsviçre Devletinden temin edilecek olması nedeniyle mahkemece, davalıya apostil şerhli belgeleri ibraz etmek üzere kesin süre verilmesinin hukuki bir geçerliliği bulunmamaktadır.
Davacı şirketin tüzel kişiliğini kaybedip kaybetmediğinin İsviçre yetkili makamlarından istinabe suretiyle Adalet Bakanlığı aracı kılınarak tahkik ve tesbiti gerekmektedir.
Bu halde İsviçre yetkili makamlarından istinabe talebinde bulunmak üzere Adalet Bakanlığına yazı yazılmak ve gelecek cevaba göre davalı vekilinin karar düzeltme istemi incelenmek üzere dosyanın yerel mahkemeye geri çevrilmesine karar verilmesi gerekirken, hukuken geçerliliği bulunmayan kesin sürede belgelerin ibraz edilmediği gerekçesiyle davalı vekilinin karar düzeltme isteminin reddine ilişkin sayın çoğunluk görüşüne karşıyım.