Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/6717 Esas 2016/6712 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde gece bekçisi olarak çalışırken ödenmeyen fazla mesai ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir. 11 saati fazla geçen çalışma süresinde ara dinlenmenin daha uzun süreli
Somut olayda, davacı gece bekçisi olarak haftanın tüm günlerinde 17.00-08.00 saatleri arasında çalıştığını iddia etmiştir.. Tanıklar ise davacının, bir gün saat 17.00"de işe başlayıp ertesi gün saat 08.00"de çıktığını, 33 saat dinlendikten sonra ertesi gün 17.00"de yeniden mesaiye geldiğini bildirmişlerdir. Bu durumda davacının bir hafta 4, diğer hafta 3 nöbet tuttuğu açıktır. Ancak bilirkişi tarafından her hafta 4 gün nöbet tutacağı kabulüyle yapılan hesaplama hatalıdır.
Ayrıca davacının gece çalıştığı dönemde 17.00-08.00 saatleri arasında çalıştığı, davacının 15 saatlik çalışmasından Yargıtay uygulamalarına göre 4 saat ara dinlenmesi düşülmesi gerektiği belirtilmiş ise de Dairemizce de benimsenen ilke kararlarına göre 11 saati aşan çalışmalardan en az 1,5 saat ara dinlenmesi düşülmesi gerektiği kabul edilmektedir. Davacının gece bekçisi olarak çalışmalarından 2 saat ara dinlenmesi düşülmesi hakkaniyete daha uygun olacaktır.
Mahkemece yapılacak iş, davacının bir hafta 4, ikinci hafta 3 nöbet tutuğu ve 17.00-08.00 saatleri arasında 2 saat ara dinlenmesi yaptığının kabulü ile yeniden alınacak rapora göre fazla mesai alacağının hüküm altına almaktır.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.