Hırsızlık - sahtecilik - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/152 Esas 2015/217 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/152
Karar No: 2015/217
Karar Tarihi: 02.04.2015

Hırsızlık - sahtecilik - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/152 Esas 2015/217 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık, sahtecilik, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyeti başlamıştır. Temyiz duruşmasında ikinci kez mükerir olan sanık hakkında, ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Dosya ve duruşma tutanakları incelendikten sonra, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilerek diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak sanığın velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğunun sadece altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, diğerleri yönünden ise hapis cezasının tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden karar verilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan yoksun bırakılmasına, alt soyu üzerindeki hakları açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına hükmedilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi, 53/1. maddesi ve 53/3. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2015/152 E. , 2015/217 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, sahtecilik, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın tekerüre esas alınan ilamında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanması karşısında; ikinci kez mükerir olan sanık hakkında şartları oluştuğu halde ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘’53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.