Danıştay 3. Daire 2020/2247 Esas 2020/5387 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2247
Karar No : 2020/5387

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Taahhüt İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Malmüdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği komisyon gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki tespitleri içeren vergi tekniği raporu done alınmak suretiyle tanzim edilen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2016 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkında tanzim olunan vergi tekniği raporundaki tespitlerden gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığı, komisyon karşılığı fatura düzenlendiği ve bu yolla elde edilen kazancın kayıt ve beyan dışı bırakıldığı sonucuna ulaşıldığından yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık olmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Şirketleri adına düzenlenen vergi tekniği raporunun tebliğ edilmediği, incelemenin işyerinde ve yasal süresinde yapılmadığı, mal alınan ve satılan mükellefler nezdinde gerçekleştirilen karşıt incelemelerde herhangi bir olumsuzluk tespit edilmediği, kesinleşmemiş inceleme ve durumlara göre rapor tanzim edildiği, akrabalar arasında ticareti engelleyen yasa, ticari teamül olmadığı gibi birbirlerini daha yakından tanıdıkları ve güvendikleri için birbirleri ile ticaret yapmayı daha çok tercih ettikleri ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı adına düzenlenen vergi tekniği raporu ile 2016 ve 2017 yıllarında düzenlediği tüm faturaların herhangi bir mal ve hizmet teslimi olmadan düzenlenen sahte faturalar olduğunun belirtildiği, Danıştay yerleşik içtihatlarında sahte fatura ticaretinden sağlanan gelir sahte fatura tutarının %2'si olduğundan bu oran dikkate alınarak vergi inceleme raporuna dayanılarak yapılan tarhiyatın hukuka aykırı bulunmadığı, tarhiyata dayanak alınan vergi inceleme raporu ile vergi tekniği raporunun davacıya ihbarname ile tebliğ edildiği, şirket yetkilisinin talebi ve işyerinin incelemeye müsait olmadığı yönündeki beyanı üzerine incelemenin müfettişlik adresinde yapıldığı, davacının 4 m2'lik ofiste 4 farklı şirketle birlikte, çalışanı, motorlu taşıtı ve deposu olmadan 2016 yılında 6, 2017 yılında 40 milyon civarı satışı olup, satışlarının çoğunu da inşaat malzemesi oluşturduğundan bu faaliyeti bu şartlarda yapmasının ticari icaplara uymadığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 10/12/2020 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.