Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Olay günü sanığın idaresindeki otomobille, sola virajlı ve eğimli bölünmemiş iki yönlü yolda seyirle, seyir yönüne hitaben olay yerine gelmeden 200 metre önce sola tehlikeli viraj yön levhası bulunduğu halde, hızını mahal şartlarına göre ayarlamaması sebebiyle kontrolden çıkarak yolun solunda bulunan ağaca çarpıp şarampole yuvarlanması şeklinde meydana gelen olay akabinde yapılan ölçümde 1.05 promil alkollü olduğu anlaşılan sanık hakkında, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, cezanın alt ve üst sınırını oluşturan ceza miktarları, suçun işleniş biçimi, kusur durumu, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığının dikkate alınması esas olup, dava konusu olayda sanık asli kusurlu olmakla ve bilinçli taksir koşulları bulunmakla birlikte, nitelikli şekilde yaralanan mağdur ..."ın sanıktan soruşturma ve kovuşturma aşamalarında şikayetçi olmadığının, yine nitelikli şekilde yaralanan mağdur ... "in de kovuşturma aşamasında, cezai yönden şikayetinden vazgeçtiğinin anlaşılması karşısında, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet ve nesafet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi ve alt sınırdan bir miktar uzaklaşılması gerektiği ile bilinçli taksir nedeniyle uygulama yapılırken TCK"nın 22/3. maddesi gereğince suçun işleniş biçimi de göz önüne alınarak alt sınırdan bir miktar uzaklaşılarak artırım yapılması gerekirken teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle en üst hadden artırım yapılarak sanık hakkında fazla ceza tayini,
2-Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 06.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.