MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.04.2014 tarih ve 2013/11-397 Esas, 2014/202 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nin “Kamu güvenine karşı suçlar” bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan “resmi belgede sahtecilik” suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu, suçun işlenmesi ile kamu güveninin sarsılması dışında, bir veya birden fazla kişinin de haksızlığa uğrayıp suçtan zarar görmesi halinde dahi, suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamının, diğer bir ifadeyle kamunun olduğuna dair kabulünün etkilenmeyeceği, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabulü gerekeceği de gözetilerek; suça konu senetlerin katılan ..."na aynı zamanda verilmesi nedeniyle eylemin tek suç olarak kabulü ile sahte belge sayısı dikkate alınarak TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında her bir mağdura yönelik resmi belgede sahtecilik eylemleri nedeniyle verilen mahkumiyet kararları hususunda kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği hususunun mahallinde takdir ve ifası mümkün görülmüştür.
I-Resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesinde:
Sanığın yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 21.01.2015 tarihinde tebliğ olunan hükmün, sanık tarafından yasal süresi geçtikten sonra 16.08.2018 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik Cumhuriyet savcısının temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Olay tarihinde tarım ürünleri ticareti ile uğraşan sanığın, aralarında mağdur ..."ın da bulunduğu müşterilerinin adına 15 adet sahte bono düzenleyip katılan ..."e verdiğinin iddia olunması, sanığın atılı suçu işlediğinin ikrar etmesi ve ekspertiz raporuna göre mağdur ... adına düzenlenmiş bono üzerinde yer alan imzanın mağdurun eli ürünü olmadığının belirlenmesi karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından, suça konu senedin Mağdur ..."e gösterilerek borçlu imzalarının kendisine ait olup olmadığının sorulması, sonucuna göre suçun sübutu halinde sanığın suça konu senetleri katılana aynı anda vermesinden ibaret eylemlerinin tek suç olarak kabulü gereceği hususu da nazara alınarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.