Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13595 Esas 2021/20441 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/13595
Karar No: 2021/20441
Karar Tarihi: 02.12.2021

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13595 Esas 2021/20441 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından onaylanan bir karara göre, sanıklardan üçü hırsızlık suçundan mahkum edilirken, diğer ikisi iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkum edildi. Temyiz itirazları incelendikten sonra hükümler istem doğrultusunda onaylanmıştır. Ancak, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkum edilen sanık, hükmün açıklanmasının geri bırakılması talebinde bulunmasına rağmen, cezanın alt sınırından yararlanmamıştır. Bu durum, sabıkası olmayan sanık hakkında uygun bir gerekçe olmadığı için hükmün bozulmasına neden olmuştur. Kararın gerekçesinde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1 ve 168/2. maddeleri yer almaktadır. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği ifade edilmektedir.

2. Ceza Dairesi 2020/13595 E. , 2021/20441 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal,
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümler ile sanıklar ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Müştekinin 02/02/2016 tarihli celsede zararının 10 gün önce tazmin edildiğini beyan ettiği ve sanıklar hakkında düzenlenen iddianamenin kabul tarihinin 31/12/2015 olup zararın kovuşturma aşamasında giderildiği anlaşılmakla; hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde, 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesi yerine TCK’nın 168/1. maddesi uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış, sanıkların tutuklulukta geçirdikleri sürenin TCK"nın 63.maddesi uyarınca cezalarından mahsup edilmesi ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Sanık hakkında temel ceza alt sınırdan belirlendiği , TCK’nın 62.maddesi uygulandığı ve sanık müdafiinin 25/02/2016 tarihli karar duruşmasında lehe hükümlerin uygulanması talebinde bulunduğu halde, suç tarihi itibariyle sabıkası bulunmayan sanık hakkında ‘..sabıkalı olan, suç işleme yönündeki olumsuz tutumları itibarıyla ileride yeniden suç işlemekten çekinecekleri yönünde olumlu kanaat uyandırmayan..’ şeklindeki dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 02/12/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.