Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 08/12/2015 gün 2014/385 Esas ve 2015/439 Karar sayılı hükmü ile hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ...’nin mahkumiyetine ilişkin hükümler(8 kez), sanık müdafii tarafından temyiz istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/98305 tarihli tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş, Dairemizin 23/06/2020 gün ve 2020/2759 Esas 2020/6284 Karar sayılı ilamı ile sanık müdafiinin, yüzüne karşı verilen 08/12/2015 tarihli mahkumiyet kararına yasal süresi geçtikten sonra yaptığı, 17/12/2015 havale tarihli dilekçesi ile vaki temyiz talebinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir;
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 308.maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"ndan Dairemizin 23/06/2020 gün ve 2020/2759 Esas 2020/6284 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına yönelik yapılan itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosyanın incelenmesinde, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından, Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 08/12/2015 gün 2014/385 Esas ve 2015/439 Karar sayılı ilamın temyizi üzerine, Dairemize hitaben düzenlenen 02/06/2020 tarih ve 2016/98305 sayılı tebliğnamesi sayılı tebliğnamenin hükmü temyiz eden sanık müdafine tebliğ edilmediği anlaşılmıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 30.10.2007 tarih ve 2007/10-226 Esas, 2007/215 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hükmü temyiz etmeleri halinde veya aleyhlerine sonuç doğurabilecek görüş içermesi halinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamenin, sanık veya müdafii ile katılan veya vekiline tebliğ olunacağı, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CYUY"nın 316. maddesine 21.03.2003 gün ve 4778 sayılı Yasanın 2. maddesi ile eklenip, 19.03.2003 gün ve 4829 sayılı Yasanın 20. maddesiyle değiştirilen 3. fıkrasında düzenlenmiş olduğundan, tebliğnamenin tebliği kanunun emredici bir hükmüdür. AİHM"nin 09.11.2000 tarih ve 36590/97 Başvuru numaralı Göç/Türkiye davasında da tebliğnamenin bildirilmemesinin adil yargılanma hakkının ihlali olduğu yönünde karar verildiği gözetilerek,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/04/2021 tarihli itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden KABULÜNE,
Sanık ...’nin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz talebinin süre yönünden reddine ilişkin; Dairemizin 23/06/2020 gün ve 2020/2759 Esas 2020/6284 sayılı kararın KALDIRILMASINA,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen 02/06/2020 tarih ve 2016/98305 sayılı tebliğname, hükümleri temyiz eden sanık müdafine tebliğ edilmeden Dairemizce temyiz incelemesi yapıldığından, itiraz kabul edilip Dairemizin 23/06/2020 tarihli süre yönünden reddine dair kararı kaldırılmışsa da, usul ekonomisi gereği bu süreçte söz konusu tebliğnamenin ve itiraz yazısının sanık müdafine tebliğinin sağlandığı ve sanık müdafinin tebliğnameye karşı 29/03/2021 tarihli dilekçe ile beyanda bulunduğu anlaşılmak suretiyle;
Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 08/12/2015 gün 2014/385 Esas ve 2015/439 Karar sayılı hükmün yeniden incelenmesi sonucu;
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin, yüzüne karşı verilen 08/12/2015 tarihli mahkumiyet kararına yönelik yasal süresi geçtikten sonra temyiz edilmiş ise de, sanık müdafinin temyiz süresinin son günü olan 15/12/2015 tarihinde Bodrum Devlet Hastanesi’nde yapılan muayene sonucunda hastalığı sebebiyle iki gün iş göremezlik raporu verilmiş olması karşısında sanık müdafinin 17/12/2015 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğunun kabulü ile 02/06/2020 tarihli tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 15/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.