Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/12809 Esas 2016/1828 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Temyiz kanun yoluna tabi olup kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçların unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasamın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması suretiyle her iki mağdura yönelik eylemlerinden dolayı sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-Eşi ile boşanma aşamasında olan ve onunla tekrar bir araya gelmek amacıyla hareket ederek kaynanası olan mağdur ..."in kullandığı 05.. ... .. .. no"lu telefonu arayarak 72 ve 92 saniyelik iki görüşme yapan sanığın, amacı ve görüşme sayısı da dikkate alındığında katılanı sırf rahatsız etme saikiyle davranmadığı ve bu nedenle mağdur ..........."e yönelik eyleminde suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ....."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.