Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/5236 Esas 2022/1467 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 10.04.2018 tarih ve 2014/1425 E. - 2018/489 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nce verilen 08.01.2020 tarih ve 2018/1691 E. - 2020/13 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 01.03.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. .... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, İİK’nın 33/a maddesi gereğince davalı borçlular hakkında davaya konu çeklerde zamanaşımı oluşmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş; bu karara karşı davacı vekilince istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, İstanbul 18. İcra Hukuk Mahkemesinin 2013/465-735 esas ve karar sayılı ilamının Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 21.01.2014 tarihli ilamı ile onandığı, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin ise 14.10.2014 tarihinde reddedildiği, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin karar düzeltme ilamının davacı vekiline 28.11.2014 tarihinde tebliğ edildiği, İİK’nın 33/a maddesinde düzenlenen sürenin hak düşürücü süre niteliğinde bulunduğu, davanın kesinleşmeden itibaren 7 gün içinde açılması gerektiği, karar düzeltme ilamının tebliğinden itibaren hesaplanan 7 günlük sürenin 21.10.2014 tarihinde sona erdiği, işbu davanın ise 15.12.2014 tarihinde açıldığı gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, mahkemenin kararının kaldırılmasına, HMK’nın 353/1-b/2. maddesine göre yukarıda anılan değişik gerekçe doğrultusunda yeniden esas hakkında hüküm kurularak davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.